کد مطلب:189013 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136
حراست تشکل همسو
همان گونه كه یادآوری شد، بیشترین تراكم فشار از سوی حزب عثمانیه در جهت فروپاشی تشكل همسوی اهل بیت (ع) شكل می گرفت. زیرا كه بیشترین خطر از جانب این تشكل متوجه حاكمیت بنی امیه بود. به همین خاطر تلاش های پر ثمر و مستمر عترت برای حراست و تداوم این جریان معطوف می باشد. هر كدام از امامان با توجه به ویژگی های زمان خودشان تدبیرهای متناسب در چالشگری علیه ترفندهای مخالفان اندیشیده و با كاربرد آن تدبیرها توانسته اند از هویت تشكل حراست نموده و تشكل را از بحران های اجتماعی و فرهنگی عبور دهند.
شكوفایی موقعیت اجتماعی باقر العلوم علیه السلام كه در بخش پیشین اشاره شد، گواه صادقی بر این مدعی می باشد. امام از آن گونه موقعیت برتر بهره مند بودند، كه در حجاز و نیز عراق كه دو مركز اصلی پایگاه دینی و اجتماعی مسلمانان را شكل می دادند؛ بهترین موقعیت از آن عترت بود. امام باقر علیه السلام در هر اجتماعی كه آشكار می شد، چه در مدینه و چه در مكه و حتی در شام پایتخت تباهی، انبوه شیفتگان دور امام را احاطه می كردند و از دانش و فضل حضرت بهره می بردند. امام در عراق پیامبر و امام مردم عراق معروف بود. در حجاز و دیگر مناطق یادگار رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و وارث دانش رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و باقر العلوم لقب داشت.
[ صفحه 218]
به نظر می رسد امام همام برای حراست از این تشكل و تداوم جریان بزرگ اجتماعی كه برغم حزب حاكم چالشگری می نمود، بیشترین توجه را به تحكیم پایه های فرهنگی این تشكل معطوف داشته است. غنی ساختن فرهنگ، معارف، احكام و تأسیس مدارسی كه فرهنگ قرآن و عترت را با شكوه تر بارور سازد، تربیت شاگردان و فرزانگان بی شمار، بیان فضایل محوری آل رسول صلی الله علیه و آله و سلم بزرگترین تلاش ها را در این راستا شكل می دهد.
خطر آفرین ترین بحران در زمان باقر العلوم علیه السلام بحران فرهنگی؛ یعنی آشكار شدن بدعتها و انتشار احادیث ساختگی و چهره سازی برغم عترت و ترویج فرهنگ تباهی بود، كه امام در برابر آنها با فرهنگ غنی كوثر، معارف قرآن و عترت به چالش برخاست.
امام با دایر نمودن حوزه های فقه و فرهنگ و تربیت شاگردان، این تشكل را از نظر فرهنگی پایدار ساخت. به گونه ای كه طوفان تهاجم های فرهنگی دشمن، در آن تأثیرگذار نشد. این همان حراست و ساماندهی تشكل همسوی عترت است، كه از جانب امام شكل می گیرد.
شكوفایی موقعیت اجتماعی باقر العلوم علیه السلام كه در بخش پیشین اشاره شد، گواه صادقی بر این مدعی می باشد. امام از آن گونه موقعیت برتر بهره مند بودند، كه در حجاز و نیز عراق كه دو مركز اصلی پایگاه دینی و اجتماعی مسلمانان را شكل می دادند؛ بهترین موقعیت از آن عترت بود. امام باقر علیه السلام در هر اجتماعی كه آشكار می شد، چه در مدینه و چه در مكه و حتی در شام پایتخت تباهی، انبوه شیفتگان دور امام را احاطه می كردند و از دانش و فضل حضرت بهره می بردند. امام در عراق پیامبر و امام مردم عراق معروف بود. در حجاز و دیگر مناطق یادگار رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و وارث دانش رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و باقر العلوم لقب داشت.
[ صفحه 218]
به نظر می رسد امام همام برای حراست از این تشكل و تداوم جریان بزرگ اجتماعی كه برغم حزب حاكم چالشگری می نمود، بیشترین توجه را به تحكیم پایه های فرهنگی این تشكل معطوف داشته است. غنی ساختن فرهنگ، معارف، احكام و تأسیس مدارسی كه فرهنگ قرآن و عترت را با شكوه تر بارور سازد، تربیت شاگردان و فرزانگان بی شمار، بیان فضایل محوری آل رسول صلی الله علیه و آله و سلم بزرگترین تلاش ها را در این راستا شكل می دهد.
خطر آفرین ترین بحران در زمان باقر العلوم علیه السلام بحران فرهنگی؛ یعنی آشكار شدن بدعتها و انتشار احادیث ساختگی و چهره سازی برغم عترت و ترویج فرهنگ تباهی بود، كه امام در برابر آنها با فرهنگ غنی كوثر، معارف قرآن و عترت به چالش برخاست.
امام با دایر نمودن حوزه های فقه و فرهنگ و تربیت شاگردان، این تشكل را از نظر فرهنگی پایدار ساخت. به گونه ای كه طوفان تهاجم های فرهنگی دشمن، در آن تأثیرگذار نشد. این همان حراست و ساماندهی تشكل همسوی عترت است، كه از جانب امام شكل می گیرد.